Leży w centralnej części Pirenejów Valle de Arán, w prowincji Lérida. Jest najwyżej położoną miejscowością w tej części gór ( 1419 m). Od 20119 r. jest wpisana na listę Najpiękniejszych Hiszpańskich Miasteczek.
Alhambra
AlbertNLFoto
21 lut 2017
Górska wioska Bagergue. Katalonia
20 lut 2017
Park Narodowy Aiguestortes. Katalonia
Leży w centralnej części Pirenejów, najwyższe szczyty mierzą tu ponad 3000 m.n.p.m.: Pico de Comaloforno- 3033 m, Besiberri Sur- 3017 m, Besiberri Norte- 3015 m, Punta Alta- 3014 m. Najpopularniejsze szczyty to: Pico de Peguera- 2982 m, Pico de Subenuix- 2949 m, Gran Tuc de Colomers- .933 m, Tuc de Ratera- 2857 m, Montardo- 2833 m, Gran Encantado- 2747 m.
Gran Tuc de Colomers
Tuc de Ratera
Montardo
Los Encantados (2748 i2734 m)
Znajduje się tu 80 jezior, z których najważniejsze to: Llebreta, Serradé, Contraix, Llong,
Mussoles, Ribera, Morrano, Dellui, Redó, Negre de Portarró, Ratera,
Barbs, Munyidera, lagos de Amitges, San Mauricio, Negre de Peguera, Monges, Travessani, Mangades, lago de San Mauricio.
Jezioro San Mauricio
W lecie działa kolejka linowa lago Gento. Biwakowanie oraz używanie
prywatnych pojazdów jest zabronione. W miejscowościach Espot i Bohí
można wynająć taksówki, które dowożą do najbardziej turystycznych miejsc
jak: Aiguas Tortas i jezioro San Mauricio.
Jezioro Gento
Centra informacji oferują broszurki i mapy z łatwymi szlakami
Z doliny Bohí, od jeziora LLebreta do jeziora Llong, szlak jest przystosowany dla osób poruszających się na wózku inwalidzkim.
Jezioro LLebreta
Od jeziora San Mauricio do jeziora Ratera. Z punktu obserwacyjnego są najlepsze widoki na jezioro San Mauricio. Od jeziora Ratera można także wejść na las Agujas de Amitges, to są już wysokie góry.
Od parkingu Peülla do jeziora Gerber.
Od Baños de Tredós w dolinie Valle de Arán, do schroniska Colomers
Valle de Arán
foto: Ángel Martín Expósito
foto: Ángel Martín Expósito Vielha
foto: Ángel Martín Expósito Salardú
Od jeziora Gento, przez jezioro Tort do schroniska Colomina lub jeziora Saburó.
Szlaki średnio trudne:
Espot-Boí
Arties-Espot do schroniska la Restanca, dalej do schroniska Colomers i Amitges, schodząc w stronę jeziora San Mauricio.
Trudne:
Carros de fuego, szlak prowadzi do kilku schronisk, można go przejść w 24 godz, ale zaleca się minimum 4 dni.
Schroniska:
Refugio del Pla de la Font,
Refugio de la Restanc na wys. 2010 m. przy jeziorze lago de la Restanca.
Refugio de Colomers przy jeziorze lago Mayor de Colomers.
Refugio de Saboredo na wys. 2310 m
Refugio de Amitges na wys. 2380 m, przy jeziorze lago Grande de Amitges.
Refugio Ernest Mallafré (Sant Maurici) u podnóża góry Los Encantados (2748 i2734 m).
Refugio Josep Maria Blanc na wys. 2350 m przy jeziorze lago Tort de Peguera.
Refugio Ventosa i Calvell na wys. a 2220 m przy jeziorzel lago Negro, w doline valle de Bohí
Refugio del Estany Llong na wys. 1985 m przy rzece río Sant Nicolau, niedaleko jeziora lago Estany Llong, w dolinie valle de Bohí.
Refugio de Colomina na wys. a 2425 m przy jeziorze lago de Colomina.
Refugio de Besiberri
Refugio vivac Gerber "Mataró"
Durro w dolinie Valle de Bohí
Thull
14 lut 2017
Balaguer. Katalonia
Miejscowość oddalona 26 km od Lleida, leży u podnóża Pirenejów, nad rzeką Segre. Znajdziecie tu wąskie, średniowieczne uliczki, dzielnice żydowską i arabską, gotyckie kościoły, klasztory oraz zamek hrabiów Urgel. Znaleziono tu resztki rzymskich zabudowań oraz fortyfikacje z III i IV w.
Kościół Santa María zbudowany na rozkaz Pedra IV Aragońskiego.
Zamek Formós- rezydencja hrabiów Urgel
Sanktuarium Santo Cristo zbudowane w miejscu meczetu
10 lut 2017
Lérida. Katalonia
Stolica prowincji o tej samej nazwie leży nad rzeką Segre, ok. 160 km od Barcelony, 103 km od Tarragony. W IV-III w p.n.e. Lleida była głównym miastem jednego z plemion iberyjskich. Za panowania
Rzymian odegrała kluczową rolę w niektórych istotnych zdarzeniach z historii imperium. Była najpierw sceną walk między Sertoriuszem a Sullą (78–67 p.n.e.), a później między Cezarem i Pompejuszem. W V w. powstało tu biskupstwo, a już za panowania Wizygotów miał miejsce ważny synod prowincji (546). Podczas trwającej ponad cztery stulecia (719–1149) dominacji muzułmanów była ufortyfikowanym miastem na peryferiach Al-Andalus. Od XI w. siedziba niezależnego taifatu, ściśle powiązanego z saragoskim klanem Banu Hud. Po zburzeniu miasta przez Ludwika Pobożnego, na początku IX w. Arabowie wznieśli tu fortecę La Suda (później Castell del Rei
– Zamek Królewski) oraz otoczyli Lleidę pierścieniem murów. Gęsta sieć
kanałów i rowów nawadniających stała się bazą dla późniejszego rozwoju
miejscowego rolnictwa i sadownictwa, a zgodne współżycie ludności
islamskiej i katolickiej (w dzielnicy El Romeu) oraz żydowskiej (w dzielnicy La Cuirassa) ułatwiło dalszy rozkwit całego miasta. W 1149 r. trafiła znów w ręce chrześcijańskie – zdobywcami miasta byli katalońscy hrabiowie Ramon Berenguer IV z Barcelony i Ermengol VI z Urgell. Podzielili okolicę między siebie, jedną piątą terenu wraz z fortecą Gardeny oddając zakonowi templariuszy.
Najważniejszym zabytkiem jest górująca nad miastem Stara Katedra. Jej budowa rozpoczęła się w 1203 na gruzach starego meczetu muzułmańskiego.
Naprzeciw Nowej Katedry mieści się Stary Szpital Matki Boskiej (XV-XVI).
Powyżej katedry możecie zwiedzić pozostałości arabskiej twierdzy Suda, przerobionej później na zamek królewski – El Castell del Rei z odbudowaną współcześnie narożną wieżą.
Zamek Gardeny (druga poł. XII w.), zbudowany przez templariuszy.
Nowa Katedra to budowla barokowa, zbudowana pomiędzy 1761 a 1781 r. Miała być symbolem burbońskiego panowania nad tymi terenami, stąd herb dynastii umieszczony nad wejściem.
Romański Pałac Paerii zbudowany w początkach XIII w. jako siedziba arystokratyczna, w 1383 r. został przekazany przez właścicieli miastu. Do dziś służy jako siedziba władz Lleidy.
Neogotycki kościół San Juan XIX w.
W 1300 r. Jakub II ufundował tu uniwersytet. Wśród jego uczniów był m.in. Alfons de Borja, późniejszy papież Kalikst III.
Plac Plaza de la Paz
Most Príncipe de Viana
Subskrybuj:
Posty (Atom)